Ustawa z 21 kwietnia 2005 r. o opłatach abonamentowych stanowi w art. 2, że opłatę abonamentową uiszcza się za każdy odbiornik radiofoniczny i telewizyjny, z zastrzeżeniem ust. 5, który wskazuje, że niezależnie od liczby odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych uiszcza się tylko jedną z opłat, jeśli odbiorniki używane są przez:

• osoby fizyczne w tym samym gospodarstwie domowym lub w samochodzie stanowiącym ich własność,
• podmioty lecznicze niebędące przedsiębiorcami w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, sanatoria, żłobki, publiczne i niepubliczne jednostki organizacyjne systemu oświaty, publiczne i niepubliczne uczelnie, a także domy pomocy społecznej – w tym samym budynku, zespole budynków lub w samochodach będących w używaniu tych instytucji.

Warto dodać, że gospodarstwem domowym, w rozumieniu przepisów niniejszej ustawy, jest zespół osób mieszkających i utrzymujących się wspólnie albo jedna osoba utrzymująca się samodzielnie.

Gospodarstwo rolne a agroturystyka w świetle opłaty abonamentu RTV

Z agroturystyką powstał problem, a sprawa trafiła do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W wyroku z 28 lutego 2017 r. (sygn. akt: II GSK 1388/15) NSA orzekł, że działalność polegająca na prowadzeniu gospodarstwa agroturystycznego spełnia cechy prowadzenia działalności gospodarczej.

To sprawia, iż rolnik prowadzący gospodarstwo agroturystyczne jest przedsiębiorcą – w rozumieniu zarówno przepisów Kodeksu cywilnego (art. 431 k.c.), jak również przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (art. 4 ust. 1 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej). Tym samym, zdaniem sądu, fakt wyłączenia tej działalności z zakresu regulacji ustawy o swobodzie działalności gospodarczej nie upoważnia do twierdzenia, że osoba prowadząca tę działalność nie jest zobowiązana do wnoszenia opłat abonamentowych.

Używanie odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych dla potrzeb agroturystyki nie można uznać za używanie odbiorników w gospodarstwie domowym. Odbiorniki nie są używane w gospodarstwie domowym, a przez osoby trzecie (turystów). Osób wynajmujących pokoje (turystów) nie można uznać za osoby mieszkające i utrzymujące się wspólnie z prowadzącym gospodarstwo agroturystyczne.

Kwestia opłat abonamentowych za RTV związane z gospodarstwem agroturystycznym powoduje problemy interpretacyjne, dlatego najlepiej wyjaśnić to na poczcie.

Wysokość opłat w 2023 roku: D.U. RP Warszawa, dnia 6 lipca 2022 r. Poz. 1419 ROZPORZĄDZENIE KRAJOWEJ RADY RADIOFONII I TELEWIZJI z dnia 20 czerwca 2022 r.

Artykuł Opłata abonamentowa RTV w agroturystyce pochodzi z serwisu Odpoczywaj na Wsi.

 https://sip.lex.pl/akty-prawne/dzu-dziennik-ustaw/ewidencja-ludnosci-17659012/roz-4

Od 1 stycznia 2013 roku wprowadzono zmiany w tej ustawie, między innymi uchylono cały rozdział 5. W związku z tym nie istnieje już obowiązek meldunek w agroturystyce wczasowiczów i turystów.
A co za tym idzie, gospodarstwa agroturystyczne nie są zobowiązane do wykonywania obowiązku meldunkowego gości i prowadzenia książki zameldowań. W przypadku obcokrajowców są odrębne przepisy.

 Te gospodarstwa, które chcą dla własnych potrzeb prowadzić ewidencję gości w książkach zameldowań, muszą pamiętać o obowiązującej Ustawie z dnia 29.08. 1997r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z dnia 29. 10.1997r. nr 133 poz. 883 z późn. zmianami). Książki meldunkowe nie mogą być udostępniane osobom postronnym i muszą być przechowywane w odpowiednio zabezpieczony sposób. Ustawa ta wymaga ponadto uzyskania zgody gościa na przetwarzanie jego danych (także dla własnych celów marketingowych – np. wysyłania zaproszeń, ofert i innych informacji). Bez zgody gościa można przechowywać w bazie jego dane tak długo, jak jest to potrzebne do wykonania umowy.

Artykuł Meldunek w agroturystyce pochodzi z serwisu Odpoczywaj na Wsi.

W dniu 31 lipca 2020 roku weszły w życie przepisy nakładające na burmistrzów ( wójtów, prezydentów miast) nowe obowiązki polegające na potwierdzaniu zawartych umów dzierżawy w trybie przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników.

Znowelizowany art. 28 ust. 4 pkt 1 i art. 38 pkt 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, wprowadza obowiązek potwierdzania faktu zawarcia umowy dzierżawy przez wójta/burmistrza właściwego ze względu na miejsce położenia przedmiotu dzierżawy.

Zgodnie z nowym brzmieniem art. 28 ust.4 pkt 1 u.s.r. uznaje się, że emeryt lub rencista zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej, jeżeli ani on, ani jego małżonek nie jest właścicielem (współwłaścicielem) lub posiadaczem gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym i nie prowadzi działu specjalnego, nie uwzględniając gruntów wydzierżawionych, na podstawie umowy pisemnej zawartej co najmniej na 10 lat, której zawarcie potwierdził burmistrz (wójt), właściwy ze względu na miejsce położenia przedmiotu dzierżawy, osobie niebędącej:

1. małżonkiem emeryta lub rencisty,
2. jego zstępnym lub pasierbem,
3. osobą pozostającą z emerytem lub rencistą we wspólnym gospodarstwie domowym,
4. małżonkiem osoby, o której mowa w lit. b lub c
W myśl art.38 pkt. 1 u.s.r. przy ustalaniu podlegania ubezpieczeniu domniemywa się, że właściciel gruntów zaliczonych do użytków rolnych lub dzierżawca takich gruntów, jeżeli umowa dzierżawy jest potwierdzona przez wójta, właściwego ze względu na miejsce położenia przedmiotu dzierżawy, prowadzi działalność rolniczą na tych gruntach.

W celu uzyskania potwierdzenia zawarcia umowy dzierżawy należy złożyć do właściwego ze względu na zamieszkanie urzędu gminy czy miasta wniosek wraz z podpisaną umową dzierżawy. Na wydanie w/w potwierdzenia wójt/burmistrz/prezydent ma 7 dni.

Według powyższych przepisów dokonuje tylko potwierdzenia zawarcia umowy, zatem nie potwierdza faktu rozwiązania lub wygaśnięcia umowy dzierżawy, nie sporządza umowy dzierżawy i nie poświadcza własnoręczności podpisów na tych umowach.

Uzyskanie potwierdzenia nie podlega opłacie skarbowej na podstawie art. 2 ust.1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 16.11.2006 roku o opłacie skarbowej (t.j. Dz.U. z 2020 r poz. 1546).

Umowa dzierżawy powinna zawierać następujące elementy:
– datę zawarcia umowy;
– miejsce zawarcia umowy;
– oznaczenie stron umowy, tj. wydzierżawiającego i dzierżawcę ich imiona i nazwiska, miejsce zamieszkania, nr dowodu osobistego, datę wydania dowodu i przez kogo został wydany lub nr paszportu jego datę wydania i przez kogo został wydany, (uwaga w dniu zawarcia umowy zarówno paszport jak i dowód osobisty powinny być ważne);
– opis przedmiotu dzierżawy: nr działki, powierzchnia działki, położenie działki – (obręb), oznaczenie gminy, nr księgi wieczystej;
– okres zawarcia umowy – w tym przypadku, co najmniej dziesięć lat;
– sposób korzystania przez dzierżawcę z gruntu (cel dzierżawy);
– określenie sposobu naliczania czynszu dzierżawnego.

Obowiązki stron umowy dzierżawy gruntów rolnych
Strony umowy dzierżawy gruntów rolnych muszą zadbać o to, żeby stosowne dane zostały ujawnione np. organom podatkowym. Jeżeli grunty gospodarstwa rolnego zostały w całości lub w części wydzierżawione na podstawie umowy zawartej stosownie do przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników lub przepisów dotyczących uzyskiwania rent strukturalnych, podatnikiem podatku rolnego jest dzierżawca.

Osoby fizyczne będące podatnikami podatku rolnego, m.in. dzierżawcy, są zobowiązane złożyć organowi podatkowemu informację o gruntach w terminie 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności uzasadniających powstanie albo wygaśnięcie obowiązku podatkowego w zakresie podatku rolnego. Jeżeli bowiem nie zostaną złożone odpowiednie deklaracje podatkowe, zgodne ze stanem faktycznym, wówczas nakazy podatkowe będą wystawiane na właścicieli gruntów rolnych.

Podstawa prawna: ustawa z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 2020 poz. 333), art. 3 pkt 3 oraz art. 6a ust. 6.

Umowa dzierżawy

Artykuł Umowa dzierżawy – wymagania pochodzi z serwisu Odpoczywaj na Wsi.

Materiał opracowany przez specjalistów CRIDO – crido.pl

Artykuł Pytania i odpowiedzi pochodzi z serwisu Odpoczywaj na Wsi.

Specustawa przyznaje również prawo do następujących świadczeń:
o świadczeń rodzinnych (przy ustalaniu dochodu rodziny w przeliczeniu na osobę nie będzie uwzględniany członek rodziny, który zgodnie z oświadczeniem osoby ubiegającej się o te świadczenia, nie przebywa na terytorium Polski);
– opieki medycznej;
– bezpłatnej pomocy psychologicznej;
– świadczeń wychowawczych, jeżeli zamieszkują z dziećmi w Polsce;
– świadczenia dobry start, jeżeli zamieszkują z dziećmi w Polsce;
– pomocy żywnościowej w ramach Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym;
– osoba będąca studentem, może ubiegać się o stypendium socjalne;
– rodzinnego kapitału opiekuńczego;
– dofinansowania opłaty za pobyt dziecka w żłobku, klubie dziecięcym lub u dziennego opiekuna.

Edukacja i opieka

W nowych przepisach uregulowano też warunki, na jakich obywatele Polski i Ukrainy, którzy studiowali w Ukrainie lub byli tam nauczycielami akademickimi lub pracownikami naukowymi, będą mogli kontynuować naukę lub działalność naukową na polskich uczelniach.

Ukraińskie dzieci i uczniowie również będą miały zapewnioną naukę i wychowanie. W tym celu w szkołach i przedszkolach będą mogły być tworzone nowe klasy i grupy. Dodatkowo ustawa przewiduje ułatwienia w zatrudnianiu pomocników nauczycieli, a także reguluje kwestie związane z zapewnieniem opieki dla małoletnich dzieci z Ukrainy, które przybyły do Polski bez opieki.

Artykuł Świadczenia pieniężne i niepieniężne, edukacja i opieka – dostępne dla obywateli Ukrainy i ich rodzin pochodzi z serwisu Odpoczywaj na Wsi.

Działalność gospodarcza
Obywatelom Ukrainy, których pobyt na terytorium RP uznaje się za legalny, przyznano prawo do prowadzenia działalności gospodarczej na takich samych zasadach jak dla obywateli polskich.
Warunki, które będzie trzeba spełnić, aby uzyskać powyższe uprawnienie:
– legalizacja pobytu na podstawie Specustawy lub ustawy o cudzoziemcach,
– uzyskanie numeru PESEL.
Ważne! Jeśli upłynie ustawowy okres 18 miesięcy lub pobyt obywatela Ukrainy przestanie być legalny na podstawie ustawy o cudzoziemcach  przedsiębiorca podlega wykreśleniu z CEIDG

Zezwolenie na zatrudnienie ukraińskiego pracownika. 

Artykuł Legalizacja zatrudnienia – jak zatrudnić obywatela Ukrainy pochodzi z serwisu Odpoczywaj na Wsi.

Jeżeli obywatel Ukrainy wjechał legalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie od dnia 24 lutego 2022 r. do dnia określonego w rozporządzeniu (które zostanie wydane w przyszłości), jego pobyt na tym terytorium uznaje się za legalny w okresie 18 miesięcy licząc od dnia 24 lutego 2022 r. Za legalny uznaje się także pobyt dziecka urodzonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez matkę, która jest osobą określoną w zdaniu pierwszym, w okresie dotyczącym matki. Oznacza to, że sam fakt przekroczenia granicy polsko-ukraińskiej w okresie po 24 lutego 2022 r. jest wystarczający do legalizacji.

Obywatela Ukrainy, który korzysta z prostej legalizacji, uznaje się za osobę korzystającą w Rzeczypospolitej Polskiej z ochrony czasowej w rozumieniu art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (do ochrony czasowej, z której korzysta obywatel Ukrainy nie stosuje się jednak przepisów rozdziału 3 działu III ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a danych obywatela Ukrainy nie umieszcza się w rejestrze w sprawach cudzoziemców, którym udzielana jest ochrona). Status ten nie przysługuje obywatelom Ukrainy posiadającym Kartę Polaka.

Obywatelowi Ukrainy, którego pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uznaje się za legalny na podstawie ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa, na podstawie wniosku złożonego w dowolnym organie wykonawczym gminy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nadaje się numer PESEL.

PESEL

Wniosek składa się osobiście w siedzibie organu gminy na piśmie utrwalonym w postaci papierowej, opatrzonym własnoręcznym czytelnym podpisem, wypełnionym przez wnioskodawcę albo przez pracownika tego organu na podstawie danych podanych przez wnioskodawcę. Wnioski można składać od 16 marca 2022 r.

Pamiętać należy, że wyjazd obywatela Ukrainy z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na okres powyżej 1 miesiąca pozbawia go uprawnienia do skorzystania z prostej legalizacji pobytu!!!

Przepisów o uproszczonej legalizacji nie stosuje się do obywateli Ukrainy posiadających:

• zezwolenie na pobyt stały,
• zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej,
• zezwolenie na pobyt czasowy,
• status uchodźcy,
• ochronę uzupełniającą,
• zgodę na pobyt tolerowany;

Artykuł Kwestie imigracyjne – legalizacja pobytów obywateli Ukrainy pochodzi z serwisu Odpoczywaj na Wsi.

Celem ustawy jest stworzenie szczególnej regulacji prawnych zapewniających pomoc Rzeczypospolitej Polskiej obywatelom Ukrainy, którzy w wyniku działań wojennych zostali zmuszeni do opuszczenia swojego kraju pochodzenia i przybyli na terytorium państwa polskiego. W ustawie zostały podane przepisy, regulujące m.in. kwestie związane z legalnością pobytu ukraińskich uchodźców w Polsce, wypłatę świadczeń, zezwoleń, świadczeń zdrowotnych itd.

Artykuł Specustawa o pomocy obywatelom Ukrainy pochodzi z serwisu Odpoczywaj na Wsi.

Ważne! Czwartą formą opodatkowania jest karta podatkowa, jednak od roku 2022 mogą z niej korzystać jedynie podatnicy, którzy byli opodatkowani w tej formie przed rokiem 2022 i kontynuują opodatkowanie w formie karty podatkowej. – Przedsiębiorcy, którzy rozpoczynają prowadzenie działalności gospodarczej, albo planują zmienić formę opodatkowania, nie mogą skorzystać z karty podatkowej.

Żeby dokonać optymalnego wyboru formy opodatkowania działalności gospodarczej należy wiedzieć czym są: przychód, koszty uzyskania przychodów, dochód oraz strata.
Przychód z działalności gospodarczej -za przychody z działalności gospodarczej uważa się wszelkie kwoty należne przysługujące przedsiębiorcy w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (obniżenia ceny wynikające z zapłaty za towar przed terminem).
W uproszczeniu, przychodem z działalności gospodarczej będzie wszystko to, co firma otrzymała bądź powinna otrzymać od swoich kontrahentów, za wykonane na ich rzecz usługi lub dostarczone towary.
Ważne! Jeżeli w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą jesteś podatnikiem podatku VAT, kwota podatku od towarów i usług nie stanowi twojego przychodu. Przychód dla celów podatkowych stanowi wyłącznie należna kwota pomniejszona o podatek od towarów i usług (kwota netto).
Koszty uzyskania przychodów
Pojęcie „kosztów uzyskania przychodów” jest kluczowe dla podatników stosujących opodatkowanie według skali podatkowej oraz podatkiem liniowym. Przepisy nie wskazują konkretnie, co może stanowić koszt uzyskania przychodu. Kluczowy jest cel, w jakim przedsiębiorca ponosi wydatki.
Koszty uzyskania przychodów to wydatki, które zostały poniesione w celu: osiągnięcia przychodów, np. poprzez nabycie towarów, materiałów biurowych, wyposażenia, czyli wszystkiego co bezpośrednio bądź pośrednio ma doprowadzić do osiągnięcia przychodu zachowania źródła przychodów, czyli np. wydatki na organizację spotkań z kontrahentami zabezpieczenia źródła przychodów, czyli na przykład wydatki na polisy ubezpieczeniowe, zostały faktycznie poniesione (nie ma znaczenia faktyczne zapłacenie, ale poniesienie kosztu, czyli wystawienie faktury, ujęcie w księgach) zostały poniesione przez podatnika (a nie przez inną osobę) nie zostały wymienione w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów (pełen katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów znajdziesz w art. 23 Ustawy o PIT).
Dochód z działalności gospodarczej
Pojęcie dochodu z działalności gospodarczej jest kluczowe dla podatników stosujących opodatkowanie wg. skali podatkowej oraz podatkiem liniowym – to od dochodu podatnicy ci zapłacą podatek dochodowy, zgodnie z wybraną stawką.
Dochód z działalności gospodarczej to różnica pomiędzy sumą przychodów z działalności gospodarczej osiągniętych w danym roku kalendarzowym, a sumą kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu osiągnięcia przychodów z działalności gospodarczej bądź zachowania, lub zabezpieczenia działalności gospodarczej.

Źródło oraz więcej informacji dostępnych na stronie – https://www.biznes.gov.pl/pl/portal/00172

Poznaj każdą formę opodatkowania – Tabela: główne różnice pomiędzy czterema sposobami opodatkowania działalności gospodarczej osób fizycznych – do pobrania poniżej.

Artykuł Formy opodatkowania działalności gospodarczej osób fizycznych pochodzi z serwisu Odpoczywaj na Wsi.

Centrum Doradztwa Rolniczego w Brwinowie Oddział w Krakowie we współpracy z Polską Federacją Turystyki Wiejskiej „Gospodarstwa Gościnne” przekazuje Państwu przykłady bezpiecznego prowadzenia działalności turystycznej w obiektach agroturystycznych i turystyki wiejskiej w dobie zagrożeń epidemicznych, przykłady wypracowanych wzorcowych modeli przyjmowania i obsługi gości w obliczu ryzyka epidemii oraz upowszechnienie dobrych praktyk.

Materiały – film oraz broszura powstały w ramach operacji pn. „Odpoczywaj na wsi bezpiecznie” realizowanej ze środków PROW 2014-2020 w zakresie Planu Operacyjnego Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich na lata 2020-2021.

BROSZURA ZOBACZ

FILM ZOBACZ

Artykuł Odpoczywaj na wsi bezpiecznie film broszura pochodzi z serwisu Odpoczywaj na Wsi.